|
Het verhaal van de wilde paarden
|
|
|
Jaren geleden deed ik mee aan een weekend met paarden – ‘van angst naar enthousiasme’ – bij de School of Earth Teaching van Laura Stork en Arie van den Berg.
Als kind wilde ik erg graag leren paardrijden. Toentertijd was er geen gelegenheid om dit verlangen te verwezenlijken en ook later heb ik de gelegenheid niet meer genomen.
Op de academie voor lichamelijke opvoeding had ik de mogelijkheid om mee te doen aan paardrijdkampen. Toch maakte ik toen andere keuzes.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel enige schroom bij mijzelf merkte voor deze prachtige, elegante dieren – ze zijn wel erg groot. Dus een zekere angst of liever gezegd respect zorgde ervoor dat ik een veilige afstand hield tot paarden.
Toch hield ik ook een bijzondere fascinatie voor hen en ben ik, eind jaren negentig, naar een weekend bij Laura Stork en Arie van den Berg gegaan.
Daar vertelde Laura het volgende verhaal dat ik me nu nog levendig kan herinneren en regelmatig vol enthousiasme vertel als inspiratie en voorbeeld hoe wij het in de mensenwereld zouden kunnen doen.
|
|
Wilde paarden leven in een kudde met een leidende merrie en een leidende hengst. Aangezien ze prooidieren zijn reageren ze bijzonder gespitst en alert op elke vermeende dreiging van gevaar. Zodra de dreiging wordt waargenomen kiest de leidende merrie een richting en gaat er als een speer van door. De kudde volgt haar. De leidende hengst gaat achteraan om er voor te zorgen dat alle leden van de kudde meekomen. Hij zorgt er tevens voor dat het tempo erin wordt gehouden en drijft als het ware de kudde op om vooral door te gaan.
Dit vind ik zo’n mooi beeld van hoe het kan zijn. Ik vertaal dit graag naar het vrouwelijke en mannelijke in mensen, in onze maatschappij, onze wereld.
Prachtig als wij het in onszelf en daar buiten ook zo zouden kunnen verwezenlijken – het vrouwelijke dat leidt en het mannelijke dat ondersteunt. Dan zouden we vast in een harmonieuzere en vredigere wereld leven.
Het is mijn vurige wens dat wij samen een vredigere en harmonieuzere wereld mét en vóór elkaar creëren, in eenheid en eenvoud.
Ik hoop er op mijn manier een bijdrage aan te leveren. |
| |
| |
|
